Por: Marciano Ramos Moreira*
Nun sabadu di noti banda 10 ora, un barku di kabotajen staba na meiu di mar ta bai. Alguns pasajeru staba na salon ta divirti ku majias ki un majiku sa ta fazeba. Majiku, di nomi Txiku Majiku, tenba txeu fama. Mas Txiku Majiku ka teneba sorti kel noti: na kel salon di barku, staba un pasajeru ku un papagaiu fastentu. Kel papagaiu sa ta diskubriba trukis di majias ki Txiku Majiku sa ta fazeba.
E si ki kantu Txiku Majiku faze dizaparse un obu burmedju ki el teneba na mon, papagaiu grita:
– N sabe undi dja bu ngatxa-l!!! N sabe: bu tene obu sukundidu dentu bu boka! Abri boka, la! Abri, spertu! Txapu, txokoleta! Dja N pega malandru!
Pasajerus akredita i fika ta grita nun so vos i ta da palmas di forma sinkronizadu:
– Abri, abri, abri bokaaa!!! Abri, abri, abri bokaaa!!! Abri, abri, abri bokaaa!!!
Kapiton, kontrariadu, tevi ki ordena:
– Txiku, inda bu ka obi?! Mos, abri boka!
Txiku fronta! El ka tenba modi skapa – el abri se bokon i staba la dentu me kel obu burmedju ki el teneba antis na mon…
Mas, Txiku era un grandi prufisional i el rizolve mostra un nobu majia: faze un karta di baradju dizaparse. Na meiu di manobra ku mon, mexi ku mon pa li, mexi ku mon pa la, inda Txiku sa ta fazeba ses salamaleki, antis di el kaba, papagaiu grita:
– Dja N odja!!! Bu tene fiu dentu manga kazaku. Bu tene fiu, fiu, fiu! Dja N pega bidjaku! Karta dja soti, dja soti, dja soti dentu manga kazaku! Dja N odja dja – karta sta ngatxadu dentu manga kazaku!!!
Kapiton labanta, ben ramanga manga di kazaku di Txiku. Txiku teneba me, dentu manga kazaku, un fiu miodu, kuazi invizivel, ku un ponta maradu na un karta di baradju.
Pasajerus kumesa ta xuxa ku Txiku, ta grita nun so vos:
– Falsu, uuuu!!! Falsu, uuuu!!! Falsu, uuuu!!!
Dentu kel, obidu uma strondu kraaatxiiii!!! Dadji barku tranka na un rotxa. Grandi parti di pasajerus futi di ses asentus, da kadera na txon, fika ta rasta, sima algen na kanpu di patinajen. Alguns kuza ki staba prindadu na paredi di salon di barku, kai, agu entra xuaaa, lus paga, barku kumesa djendje, gritus toma salon! Era kada un pa se kabesa i Dios pa tudu algen! Tudu algen ta tenta kore pa portas pa subi pa konves, pa skapa di foga pabia agu sa ta subiba manenti dentu kel salon.
Papagaiu bua faxi, sai pa un di kes porta, subi numa forsa pa konves, tantu na forsa ki kantu el kaba sai na kel sukuru, el da kabesa na un obstakulu ban, el perde konsiensia, el kai na mar txulufu.
Kantu manxe, papagaiu ben nel otu bes. Entrimentis, un otu barku ki sa ta pasaba, dja salvaba dja tudu pasajeru i dja baba se kaminhu bedju na tenpu. Kantu papagaiu rekupera sentidu, el odja un tabua ta boia na se ladu. El subi na tabua, dididji korpu, po na djobe pa barku. Mas barku dja baba fundu dja. Papagaiu djobe pa un ladu, volta, djobe pa kel otu ladu, nada di barku. Papagaiu fika ta tora riba kel tabua, ta djobe pa tudu banda. Djobe tudu djobe, el ka odja nada. El staba el so, na meiu di mar, kabu ian. Papagaiu da kudadu. El txiga konkluzon ma, di es bes, el ka sa ta konsigiba diskubri truki di Txiku Majiku. Nton, rezignadu, papagaiu grita:
– Majiku, dja bu ganha-m di es bes! N ka sabe undi bu ngatxa barku!
Sapatinha rubera riba, sapatinha rubera baxu, kenha ki sabe mas, konta midjor!
Marsianu nha Ida padri Nikulau Ferera
