
Por: Marciano Ramos Moreira*
Un dia, agia ba punde iena la se toka. Es konxeba dja tenba txeu tenpu i, desdi prinsipiu, es fika amigu kunpanheru.
Agia e un animal ki ta parse un poku ku nos korbu. Konparadu ku korpu di korbu, agia ta kria mutu mas. El ten fama di ta odja ben di lonji i di ser exselenti kasador.
Iena e un animal ki ta parse un poku ku nos katxor. Konparadu ku korpu di katxor, iena ten kadera mas baxu. El ka ta ataka animais bibu pa mata-s i, dipos, kume-s. Iena ta kume prinsipalmenti animais ki el ta atxa mortu.
– Bon dia, iena! – agia fla iena mantenha dipos di el parse di rapenti, sima ki el kapri di nuvens, di el faze un aterajen rapidu, barulhentu i surpriendenti.
– Uffff! Bu spanta-m! N pensa algun animal mau ki sa ta ben dadji na mi! Bon dia, agia! – kudi iena, ki staba detadu na sonbra di un arvuri, sukundidu na meiu di penedus, ta djongo, ku aspetu di animal sfomiadu.
– Modi bu sta di korpu, iena?
– Alen li ku fomi. N sa ta spera sukuru fitxa pa N ba fandata pa es txada li pa N odja si N ta atxa algun kadabra. I, abo agia, bu sta fixi?
– Ami, N sta fartu i forti, sima di kustumu. Mi, N ka ta xinta pa N spera pa algun animal more pa N kunsa kume-l. N ta kasa-l bibu, mata-l, kume-l kenti i fresku. N ka ten di fika ta ñarñari karni podri pa es txada li. Es txada sta ban di animais bibu. Nfffff! Bu sa ta txera fedi, iena! Dexa-m fika di otu ladu, di ladu di undi bentu sa ta ben propi.
– Sin. Dja N obi ta fladu ma bu ten garas forti, kapas ti di karega un kriansa. Ma bo e rapidu sima xintidu, spertu ki nen ratu grexa, bazofu sima pavon. Bu ten razon: N sa ta txera mariadu me. Diskulpa-m! N kreba ba toma banhu la na kel lagoa la dibaxu pa N tra fedor di un karni podri ki N kume na ontonti. Mas N odja un lion na kel zona ka dura li, di manera ki N tene medu di sai di bera di nha toka.
– Iena, bo e kobardu!
– N ka sabe si inda kel lion sta nes zona li. Ti ki pasa txeu tenpu sen N odja-l na bera di lagoa, ti ki N ten serteza ma dja el ba se kaminhu, N ta kunsa txiga pertu di lagoa.
– Bu ka meste fika ku sedi i ta txera fedi asi. Spera N bua, N ta djobe. Ti ki N odja kel lion ta durmi, N ta faze-bu sinal, bu ta ba kel lagoa la baxu la.
– Kredu! N ten medu. Lion pode korda na mumentu ki N ta sta ku boka na agu nsodadu, i, zas, el ta pega-m i mata-m seku rusu!
– Ka dja N fla-bu ma bo e mufinu di me disisu?! Dja N obiba ma bo e medrozu, mas, oji, N sa ta odja ma bo e mas pioku ki N ta pensaba. Mas, iena, bu ka obi ta fladu ma kenha ki ka ta riska, ka ta pitiska?!
– I abo, agia, ningen ka konta-bu ma kobardu ka ta purguntadu korpu modi sta?! Dexa-m ketu na nha kabu! Nha manera di ser ta po-m kore menus risku nes selva, undi prigu sa ta spreta-bu pa tudu banda, ti dentu di bu toka.
– Sta ben! Sta ben! Bu pode xinta, spera!
– E si propi, agia!
– Ami e rei di seu! Sta asi xintadu djuntu ku un koitadu, sima bo, ta da-m fomi. Spera N ba kasa. Oh kobardu, djobe-m undi N ta ba atera, bu ba xobexa, ti ki N farta, N ta da-bu restu! – agia ñuli iena ku disprezu, bua ku tudu bazofaria, subi riba la na altura, fika ta ronda.
Un bokadu, agia dixi numa forsa, bu ta fla un pedra ki sa ta kai, na direson di un kuedju. Kantu agia ta toka na txon, e si ki kel kuedju skiva zas. I agia, na nves di da na kuedju, ba sota vupu nun pedra ki staba, antis, tras di kuedju. Agia sota na pedra, dadji tufudja!
Iena odja tudu di lonji. Iena odja ma agia sa ta patixa. Dipos, iena sumara pa el odja si ka sa ta parse na kel lugar ninhun animal kapas di sota-l, ael iena. Iena spera. Na boka noti, el ba, ku tudu kudadu, pa kabu undi agia sa ta patipatiba un stiku bai na txon:
– Agia, abo?!
– Inda N ka more, nau! Mesmu sima bu sa ta odja-m li, inda N ta da-bu na ku! So bu ben ku bu bokona fedi pa ben kume-m, bu ta konxe forsa di nhas gara! So piskos ki N ntridja!
– Agia, abo e bon na kasa animal. Ami, mi e bon na sabe si un animal sta sin di more. Bu tene piskos kebradu. Sima bu sta la, bu ka ta skapa nun xota. N ka tene presa! N ta xinta, N ta spera: ti ki bu more, N ta kume-bu!
Sapatinha rubera riba, sapatinha rubera baxu, kenha ki sabe mas, konta midjor!
Marsianu nha Ida padri Nikulau Ferera



